«Ξεχωριστά» είναι όσα δημιουργείς με Αγάπη και η Αγάπη είναι για να τη μοιράζεσαι… |

Θυμάμαι τον εαυτό μου, γύρω στα 8 πρέπει να ήμουν, όταν έκανα τις πρώτες «επιδρομές» στα μπιζού της μητέρας μου. Επιδρομές κάπως ιδιαίτερες, θα έλεγε κανείς, γιατί δε συνήθιζα να φοράω τα κοσμήματα. Τα έλυνα και τα ξαναέδενα με δικούς μου διαφορετικούς τρόπους, ώστε να δημιουργώ κάθε φορά κάτι νέο, κάτι μοναδικό. Κάτι ξεχωριστό.

Το ίδιο κάνω από το 2013 μέχρι και σήμερα· αρκετά χρόνια μετά τις «επιδρομές» της 8χρονης Βούλας, όταν τυχαία στον κόσμο του διαδικτύου ξαναβρήκα εκείνη την κρυμμένη πλευρά του εαυτού μου. Όπως και¬ τότε, έτσι και τώρα με τον ίδιο ενθουσιασμό, αφοσίωση και αγάπη για τη δημιουργία, σχεδιάζω τα δικά μου κοσμήματα.

Ξεκίνησα να δημιουργώ για εμένα χειροποίητα σκουλαρίκια, κολιέ, βραχιόλια από πηλό, σύρματα, χάντρες και αλυσίδες για την καθημερινότητά μου αλλά και για πιο ιδιαίτερες περιστάσεις. Όλα άλλαξαν, όμως, όταν άρχισα να προσφέρω τις δημιουργίες μου ως δώρα σε αγαπημένους μου ανθρώπους. Τότε ένιωσα πόσο μεγαλύτερη αξία έχει να προσφέρεις σε ξεχωριστούς ανθρώπους, ξεχωριστά κοσμήματα, φτιαγμένα «με τα χεράκια σου» από το πιο ξεχωριστό «υλικό»: την Αγάπη.

Γιατί «ξεχωριστά» είναι όσα δημιουργείς με Αγάπη και η Αγάπη είναι για να τη μοιράζεσαι…